Dönem: Ocak-Şubat
Bir varmış, bir yokmuş…
Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, Benjie adında bir çocuk yaşarmış. Benjie’nin dünyada en çok istediği şey, kış festivali için bir turp feneri yapmakmış.
Bunun için bahçeye turp tohumu ekmiş ve tohum için bir şarkı söylemiş:
Turp, turp, büyü benim için,
Büyüdüğünde fener yapacağım,
Kış festivali için.
Güneş ışıkları tohumu beslemiş, yağmur suları sulamış. Turp büyümüş, büyümüş, sonunda en büyük ve en tatlı turp olmuş. Gün gelmiş, Benjie turpu toplamaya karar vermiş. Bahçeye gidip turpun başını tutmuş, çekmiş, çekmiş ama turp yerinden kımıldamamış.
O sırada annesi gelmiş:
— Ne yapıyorsun Benjie?
— Turpu çekiyorum,
Anne, anne, çek benimle,
Çek son gücünle.
Annesi Benjie’yi tutmuş, Benjie turpu tutmuş, ikisi birlikte çekmişler. Ama turp yine çıkmamış.
Bu kez babası gelmiş:
— Ne yapıyorsun Benjie?
— Turpu çekiyorum,
Baba, baba, çek benimle,
Çek son gücünle.
Babası annesini, annesi Benjie’yi tutmuş, Benjie de turpu… Hep birlikte çekmişler ama turp kımıldamamış.
Bahçede dolaşan tavşan görmüş onları:
— Benjie, ne yapıyorsun?
— Turpu çekiyorum,
Tavşan, tavşan, çek benimle,
Çek son gücünle.
Tavşan babayı, baba anneyi, anne Benjie’yi, Benjie de turpu tutmuş. Hep beraber çekmişler, ama turp yine çıkmamış.
Bu kez bahçeden geçen küçük bir fare yaklaşmış:
— Hey Benjie, ne yapıyorsun?
— Turpu çekiyorum,
Fare, fare, çek benimle,
Çek son gücünle.
Fare biraz düşünmüş:
— Turpu çekmenin yolunu bilmiyor musun Benjie? Önce kök cücesine sormalısın.
Benjie’nin aklına hiç gelmemişti bu. Hemen toprağa eğilip seslenmiş:
Cüce, cüce, güzel kök cücesi,
Turp evini bana verir misin?
Kış için fener yapacağım,
İçine mum koyacağım.
Kök cücesi toprağın altından çıkmış:
— Ah Benjie, neden en başta söylemedin? Sabahtan beri turpu tutuyordum. Hem ben de turp fenerlerini çok severim.
Böyle deyip yeniden toprağa girmiş. Bunun üzerine fare tavşanı, tavşan babayı, baba anneyi, anne Benjie’yi, Benjie de turpu tutmuş. Hep birlikte çekmişler, çekmişler… Birden patt! Fare yere düşmüş, tavşan farenin üstüne, baba tavşanın üstüne, anne babanın üstüne, Benjie de annenin üstüne düşmüş.
Ama Benjie’nin elinde kocaman bir turp varmış! Hep birlikte gülmüşler, birbirlerinden özür dilemişler.
Benjie turpu oymuş, içine mum koymuş. Turp feneri kış gecesinde pırıl pırıl parlamış. Turpun ortasıyla da çorba yapıp hep birlikte içmişler.
Ve masal burada bitmiş.
Çeviri: HEALING STORIES for CHALLENGING BEHAVIOUR, Sayfa 196: Benjie and Turnip
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder